Spacer przepięknymi ulicami lirycznej stolicy Portugalii. Weekend w Lizbonie, który miał być zwyczajną wycieczką, city-break’iem, ale zamienił się w miłość w rytmie fado i oparach ginjy. Lizbona to koniec starego kontynentu. Granica Europy i Afryki.Czytaj dalej
Kategoria: Europa
Wiejska Alfama. Do bólu prawdziwa
Poranek w Lizbonie. Nie słychać już Fado. Zza ciężkich chmur gdzieś tam nieśmiało przeciska się nisko wiszące słońce. Biegnę nabrzeżem na zachód. Za plecami coraz mniejsza Alfama. Przede mną niebo przecina ogromny most 25 kwietnia.Czytaj dalej
Lizbona. Świat schyłkowy, fado i ginja
Dookoła szaruga. Tępy stukot kropli o żeliwne balustrady balkonów i rude dachówki. Niby nie ma prawa być tego słychać, a jednak. Kurtyna siąpiącego deszczu powoli się rozstępuje, odsłania rzędy okien, kolorowe elewacje i czerwone dachyCzytaj dalej
Cypr. Wielkanoc na wyspie Afrodyty
Cypr nigdy nie był dla nas żadnym priorytetem. Jakoś z niczym szczególnym się nam nie kojarzył. Ciepło, Grecja, Turcja, wyspa, Morze Śródziemne – to były wszystkie skojarzenia. Bilety kupiliśmy raczej z ciekawości, bo były tanieCzytaj dalej
Estońskie słodycze. Powrót do lat dzieciństwa
Estonia nie kojarzy mi się jakoś szczególnie z jedzeniem, a już szczególnie nie ze słodyczami. To nie Włochy z tiramisu, cannolo czy cassatą, to nie Francja z Crème brûlée czy ciastkami wyglądającymi jak dzieła sztuki,Czytaj dalej
Tallin. Białe noce, stara baśń i dacza
Jest już prawie północ. Samolot powoli zatapia się w zmierzchu. Gdzieś hen na północy, nad Bałtykiem widać jeszcze różowo-pomarańczową łunę. Wyraźnie odcina jasne gorejące gdzieś tam niebo od spowitej mrokiem ziemi. Tallin wita nas przepięknymCzytaj dalej
Czeskie słodycze. Co jeść i co przywieźć
Podróże to zawsze miejsca, ludzie i jedzenie. Dużo lokalnego, charakterystycznego, zazwyczaj niesamowitego jedzenia. W tym deserów i słodyczy. Tym tekstem rozpoczynamy serię słodkich smakołyków, które zawsze próbujemy na miejscu lub przywozimy z przepodróży. Piotrek jestCzytaj dalej
Berlin. Zawsze za mało
Berlin to nie Barcelona. To nie Rzym. Nie ma tu powalającej architektury, śródziemnomorskiego klimatu, przepięknych zabytków. Berlin to klimat. Dla mnie to miasto to takie ogromne warszawskie Bielany. Powojenne kamienice. Wszystko w miarę czyste. DoCzytaj dalej
Porto. Zapach pieczonych kasztanów
Kasztany. Porto to przede wszystkim kasztany. Dostajemy je już na lotnisku. W maleńkim papierowym rożku – pieczone, miękkie, smakowite. Pochłaniamy je momentalnie czekając na tramwaj kierowany przez motorniczego wyglądającego jak połączenie Pitbulla i Gigi d’Agostino.Czytaj dalej
Bergamo. Przerwa w jesieni
Bergamo jakoś wcześniej nie było dla nas celem podróży samym w sobie. Zawsze służyło jako przesiadka, krótki przystanek, zawsze było na chwilę, na moment i lecieliśmy dalej. No bo to przecież super węzeł, baza RyanairaCzytaj dalej