Rześki poranek w Batumi nie trwa długo. Zanim zdążymy przetrzeć oczy, zanim wytkniemy nosy z naszego domku pośród zieleni, ulice zalewa już słońce. Majowe promienie trafiają prosto w twarz piekąc lekko i oślepiając oczy nieosłonięteCzytaj dalej
Tag: Miasto
Batumi. Miłość pośród kiczu
Wracamy na Kaukaz zaledwie dwa tygodnie po naszym powrocie z Armenii. Naszym celem jest Batumi. Jednak nasz pierwszy kontakt z Gruzją to Kutaisi. Upał, duszne wilgotne powietrze, które zdaje się przyklejać do wnętrza płuc iCzytaj dalej
Tel Awiw. Białe miasto pomarańczy
Tel Awiw. Ten weekend miał się zacząć tak normalnie. Samolot ląduje w sobotę o barbarzyńskiej 3:40 rano. Szybkie, bezproblemowe przejście przez ochronę i kontrolę paszportów. Jeszcze tylko złapać pociąg do miasta i mogę się rozkoszowaćCzytaj dalej
Dubaj. Szybciej, wyżej, teraz!
Dwa dni wystarczyły mi aby rok temu obejrzeć Dubaj, zwiedzić, dotknąć go, powąchać i posmakować. Tak mi się przynajmniej wydawało. Miałem jednak jeden niezałatwiony interes – Dubai SkyDive, który rok wcześniej się nie odbył przezCzytaj dalej
Meczet Szejka Zajida. Marmur i słońce
Jesteśmy nieco zmęczeni Dubajem, jego ostentacyjnym przepychem, przesadną wielkomiejskością, która stara się maskować dopiero co okiełznaną pustynie, przed jego elastycznością i płynnością, niesamowitą zdolnością przybierania każdej postaci. Dubaj może być wszystkim czego tylko zapragniesz. DlaCzytaj dalej
Berlin. Zawsze za mało
Berlin to nie Barcelona. To nie Rzym. Nie ma tu powalającej architektury, śródziemnomorskiego klimatu, przepięknych zabytków. Berlin to klimat. Dla mnie to miasto to takie ogromne warszawskie Bielany. Powojenne kamienice. Wszystko w miarę czyste. DoCzytaj dalej
Porto. Zapach pieczonych kasztanów
Kasztany. Porto to przede wszystkim kasztany. Dostajemy je już na lotnisku. W maleńkim papierowym rożku – pieczone, miękkie, smakowite. Pochłaniamy je momentalnie czekając na tramwaj kierowany przez motorniczego wyglądającego jak połączenie Pitbulla i Gigi d’Agostino.Czytaj dalej
Bergamo. Przerwa w jesieni
Bergamo jakoś wcześniej nie było dla nas celem podróży samym w sobie. Zawsze służyło jako przesiadka, krótki przystanek, zawsze było na chwilę, na moment i lecieliśmy dalej. No bo to przecież super węzeł, baza RyanairaCzytaj dalej
Podróżowanie w gipsie. Don’t stop me now!
Niespodzianka numer 1 Kiedyś myślałam, że ludzie po 30-stce są już starzy, że nic już nie mogą, nic im się nie chce, że to koniec. I bach! Jestem po 30-stce i chcę i mogę wszystko.Czytaj dalej
Tiraspol, Naddniestrze. Rubel za wejście, dwa za wyjście
Dworzec autobusowy w Kiszyniowie. Wszędzie pełno marszrutek. Na każdej tablica z egzotycznie brzmiącymi nazwami. Szukamy tej jednej. Zaczepiam panią w średnim wieku z dość mocnym wschodnim makijażem – Awtobus w Tiraspol? – Pada szybka odpowiedzCzytaj dalej